خواص ترنجبین و طریقه مصرف ترنجبین برای نوزادان
طریقه مصرف ترنجبین ،طریقه مصرف ترنجبین برای نوزاد،طریقه مصرف ترنجبین برای نوزادان،طریقه مصرف ترنجبین برای زردی نوزاد،طریقه مصرف ترنجبین به نوزاد،طریقه مصرف ترنجبین،روش مصرف ترنجبین،روش مصرف ترنجبین برای نوزاد،طریقه ی مصرف ترنجبین،مقدار مصرف ترنجبین برای نوزادان،نحوه مصرف ترنجبین برای نوزادان،مقدار مصرف ترنجبین برای نوزاد،مقدار مصرف ترنجبین در نوزادان،طرز مصرف ترنجبین برای نوزاد
در این مطلب از سایت جسارت به طریقه مصرف ترنجبین می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.
طریقه مصرف ترنجبین
طبیعت ترنجبین طبق نظر حکمای طب سنتی، کمی گرم و تر است. ترنجبین حاوی ترکیبات قندی مختلفی چون گلوکز و
فروکتوز، ساکاروز و تری ساکارید میباشد که به راحتی در آب حل میشود. ترنجبین همچنین دارای تانن و آنتوسیانین است.
در گذشته از ترنجبین در کارخانجات به طور سنتی قند میگرفتند اما امروزه با توجه به بالا بودن خواص دارویی آن، این کار غیر اقتصادی است.
خواص ترنجبین به طور خلاصه عبارتند از: باز کردن مجاری ادرار، صدای شکم، تب کودکان و نوزادان،
لینت مزاج، تببر، تسکین سرفه، از بین برنده زردی، درد سینه و برطرف کننده یبوست و عفونت زدایی.
در فصل گرمای زیاد و در اواخر تابستان روی برگها و شاخه های گیاه خارشتر قطرات ترنجبین شبها ظاهر می شود و
روستاییان محل صبحهای خیلی زود قبل از طلوع آفتاب آن را جمع آوری می نمایند. معمولاً در مناطقی که این گیاه ترنجبین نمی دهد به
مصرف تعلیف دام، شتر و بز می رسد. به همین جهت این گیاه به خارشتر و یا خاربز معروف شده است. البته در مناطقی که
این گیاه ترنجبین می دهد نیز شتر و بز خیلی دوست دارند از آن تعلیف شوند و پروار هم می شوند.
طریقه مصرف ترنجبین برای نوزادان
استفاده از ترنجبین برای درمان زردی نوزادان بسیار موثر است. در واقع با دادن ترنجبین به اندازهای که در نوزاد ایجاد اسهال ملایم کند و
جوشانده تخم گشنیز باعث درمان زردی نوزاد میشوند. ضمن اینکه از بروز این بیماری پیشگیری هم میکند.
مقدار مصرف و طرز تهیه ترنجبین برای نوزاد :
ترنجبین را حدود یک قاشق مرباخوری تا غذاخوری در یک چهارم استکان آب جوش حل کرده و پس از صاف کردن به نوزاد بدهید.
میزان مصرف ترنجبین باید آنقدر باشد که با ایجاد اسهال ملایم جرمهای رسوبی و چسبیده به جدار رودههای نوزادان پاک شود.
علاوه بر آن یک قاشق چایخوری تخم گشنیز را در یک استکان آب بجوشانید تا یک چهارم استکان بماند،
سپس صاف کرده و آب آن را به نوزاد بدهید. لازم به ذکر است که ترنجبین را از یک قاشق چایخوری در حالت ناشتا شروع کرده و
در یک چهارم استکان آب جوش حل که شد صاف کرده و به نوزاد بدهید، بخورد ولی اگر کار کردن شکم ایجاد نشد،
دوباره دو ساعت بعد این میزان تکرار میشود. معمولا با این روش 3 تا 7 روز طول میکشد تا زردی نوزادان درمان شود.
ترنجبین ملین و مسهل است. دوز مصرفی ترنجبین به عنوان ملین بر حسب سن بیمار بین 10 تا 70 گرم است که با کمی آب مصرف می شود.
گیاه ترنجبین اگر در مقدار کم خورده شود، ملین و اگر به مقدار زیاد مصرف شود، مسهل است.
مقدار مصرف ترنجبین
برای تهیه آب ترنجبین، مقداری ترنجبین را در آب جوش حل می کنند. سپس مایع صاف روی آن را بر می دارند و می گذارند قدری بماند تا
مواد خارجی آن ته نشین شود. حالا مایع صاف شده روی آن، آماده خوردن است. آب ترنجبین اگر صبح ناشتا
خورده شود، موثرتر است. مقدار خوراکی معمول آن 12 تا 35 گرم است.
عرق گیاه ترنجبین اگر مدتی کم کم خورده شود، برای دفع سنگ کلیه و مثانه تا حدودی مؤثر است.
* اگر ترنجبین با آب زیره خورده شود، برای دفع صدای شکم که با تب خفیفی توام باشد، نافع است.
ترنجبین در تسکین سرفه و درد سینه موثر است.
ترنجبین به رنگهای سفید، زرد و یا کمی متمایل به قهوهای است و طعم شیرین دارد.
ترنجبین خاصیت ضدعفونی کنندگی خوبی دارد و میکروب ها را از بین می برد، به همین دلیل برای درمان بیماری های عفونی مفید است.
نحوه مصرف ترنجبین
ترنجبین اگر در مقدار کم خورده شود، ملین و اگر به مقدار زیاد مصرف شود، مسهل است.
در تسکین سرفه و درد سینه موثر است. برای تسکین عطش و تب مفید است. خاصیت ضدعفونی کنندگی خوبی دارد و
میکروب ها را از بین می برد، به همین دلیل برای درمانبیماری های عفونی مفید است. خوردن ترنجبین با آب پنیر برای
اخراج اخلاط سوخته، با ماالشعیر برای دفع اخلاط گرم، با کره برای باز کردن ادرار (در مواردی که ترشح ادرار بند می آید) مفید است.
اگر ترنجبین با آب زیره خورده شود، برای دفع صدای شکم که با تب خفیفی توام باشد، نافع است. جوشانده آن معرق است.
مالیدن روغن برگ های آن برای روماتیسم خیلی نافع است. گل های آن برای بواسیر مفید است.
عرق گیاه ترنجبین اگر مدتی کم کم خورده شود، برای دفع سنگ کلیه و مثانه تا حدودی مؤثر است.
در طب سنتی از ترنجبین برای شیرین نمودن جوشاندههای گیاهی استفاده میکنند که
چنانچه به همراه فلوس استفاده شود، خاصیت ضد عفونی خواهد داشت.
بیماران مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر، خون ادراری و آبله بایستی از خوردن ترنجبین خودداری کنند،
همچنین ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مناسب نیست.